گویند خانه آنجاست که دل آنجاست.
خانه کجاست وقتی دل از خستگی مرده است؟
گویند خانه آنجاست که خاک وطن است.
خانه کجاست وقتی وطن زیر پای دشمن است؟
گویند خانه آنجاست که مادرم زیست.
خانه کجاست وقتی مادرم بی وطن است؟
گویند خانه آنجاست که دست مایه زندگانیست.
به من بگو پس خانه این همه گدا کجاست؟
گویند خانه آنجاست که دوست زیست.
دوست که، ای دوست، از من بی خانه تر است!
Comments are closed.